Νοβοκουζνέτσκ

(Novokuzneck). Πόλη (554.400 κάτ. το 2003) της Ρωσίας στην επαρχία Κεμέροβο. Εκτείνεται στο νοτιοκεντρικό τμήμα της Ρωσίας στην επαρχία Κεμέροβο, στις δυο όχθες του ποταμού Τομ, δεξιού παραπόταμου του Ομπ, 280 χλμ. στα ΝΑ του Νοβοσιμπίρσκ. Είναι ένα από τα κυριότερα βιομηχανικά κέντρα της ομώνυμης ανθρακοφόρας λεκάνης (Κουζνέτσκ) και συνδέεται οδικώς και σιδηροδρομικώς (με τον Υπερσιβηρικό) με το Νοβοσιμπίρσκ. Ιδρύθηκε το 1618 από τους Ρώσους με την ονομασία Κουζνέτσκ ως οχυρό στη δεξιά όχθη του Τομ, αλλά η ανάπτυξή της, που συνδέθηκε με τη θέση της ως έδρα συνοριακής φρουράς και εμπορικού κέντρου, υπήρξε μάλλον αργή, μέχρις ότου η εκμετάλλευση των μεγάλων ανθρακοφόρων κοιτασμάτων της Κουζνέτσκ συνέβαλε στην ξαφνική επέκταση της πόλης, ο πληθυσμός της οποίας αυξήθηκε σημαντικά μέσα σε λίγες δεκαετίες. Από το 1929, στην αριστερή όχθη του Τομ άρχισαν ν’ αναπτύσσονται βιομηχανικά προάστια που πήραν τη γενική ονομασία Ν. Οι δυο αστικοί πυρήνες, με χώρισμα τον ποταμό, συγχωνεύτηκαν διοικητικά το1932 παίρνοντας την ονομασία Σταλίνσκ, που διατήρησαν έως το 1961. Η πόλη είναι σήμερα κυρίως μεγάλο βιομηχανικό κέντρο, ένα από τα μεγαλύτερα της Σιβηρίας, με εργοστάσια μεταλλουργίας, μηχανών και χημικών προϊόντων.